Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Εγώ VS εμένα

Ακολουθεί κείμενο χωρίς νόημα για πολλούς. Με πλάγια γράμματα ο εαυτός μου. Με πλάγιο τρόπο, οι σημερινές μάχες μου.

Σήμερα δεν θα γκρινιάξω (γιατί, άρρωστος είσαι?). Από αύριο μπαίνω και επίσημα σε χειμερινούς ρυθμούς και δεν έχω καμιάααα απολύτως όρεξη να χαλάσω την Κυριακή μου (ναι, στο χέρι σου είναι). Θα αράξω στην καναπεδιά με το καμάρι μου και θα απολαύσουμε τον Θρύλο στη Λεωφόρο. Θα βρίζουμε, θα φωνάζουμε, θα πανηγυρίζουμε και θα καταναλώσουμε κουτάκια μπύρες και πορτοκαλάδες! (το νου σου μη μεθύσεις και βλέπεις ανάποδα το σκορ….).

Το μεσημέρι, αρπάχτηκα (πρωτότυπον) με τους δικούς μου. Κατέβηκα να φάμε μαζί για να δουν και τον εγγονό λίγο (τι το θες, αφού ξέρεις). Τέλος πάντων, πέρασε αυτό. Είπαμε, ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΛΑΣΕΙ Τ Ι Π Ο Τ Α τη σημερινή μου διάθεση (να σε δω αν βάλει κάνα γκολ ο κουτσοβάζελος). Για να σοβαρευτούμε λίγο (χααχαχαχαχαχα, ΕΔΩ γελάνε), η τελευταία μου επιθυμία δεν πρέπει να γίνει σεβαστή??? (άστο αυτό παιδάκι μου, δεν είπαμε ΣΗΜΕΡΑ δεν γκρινιάζουμε?). ΕΕΕεεεε, μη το ένα μη το άλλο δεν πας να γ@#$%... τσολιά δεν είχαμε, τσολιά αποκτήσαμε (όχι τσολιά, νταλγκά). Δε λέω τίποτα. Όταν ηρεμήσει ο Άλλος Πάνος, θα επανέλθω (μωρέ αν μέχρι το βράδυ δεν σου βάλω θέμα, να μην ξανά ενοχλήσω ποτέ τη συνείδησή σου). Αμήν και πότε!!!

H μπαλάντα που ακολουθεί είναι ΤΟ κομμάτι. Όταν την ακούω κάνω σχέδια και φτιάχνω ατμόσφαιρα για ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή (σιγά ρε μεγάλε. Άλλοι λένε “μισό να φέρω τα DUREX”, εσύ θα πεις “μισό να βάλω το κομμάτι που μ’ αρέσει και να ανάψω τα κεριά και μπλα μπλα μπλα”). Ε, άι στο γεροδ%^$^#, σταματάω να μιλάω γιατί θα το κάνω το έγκλημα σήμερα (σιγά τα αίματα στυγερέ δολοφόνε). Η σιωπή μου προς απάντηση σου ξινέ, βλάκα. Δεν έχεις ιδέα από διάλογο και ρομαντισμό…

ΑΣΧΕΤΟ (1):

Rainbow - Ariel

I search for her in the dead of night
A silhouette lit by candle light
In a whispered word she is gone
Familiar stranger without a name
In a darkened room they all look the same
Like the sand of time she slips away

so far away
In the mirror you can see her face
An angel dressed in the blackest lace
A sip of wine and the game can begin
Just an image lost in fantasy
Then you touch her and you can't break free
Till you see your fate written there in her eyes
Oh Ariel,
Lost in a distant dream, take me home
Ariel

ΑΣΧΕΤΟ (2): Πού είναι εκείνη. Να κάτσουμε παρέα, να μιλάμε ή να τραγουδάμε. Να κοιτάζω τα μάτια της που λαμπιρίζουν από τη φλόγα (ή φλόγα φώτιζε από τα μάτια της…?). Ας άκουγα τη φωνή της. Να της πω πόσο χάρηκα που τα είπαμε και … ίσως να της έλεγα και τι αισθάνομαι. Πόσο όμορφο θα ήταν να δίνομαι για κείνη, να κάνω ό,τι μπορώ για να διατηρεί το χαμόγελό της αναλλοίωτο…

Δεν υπάρχουν σχόλια: