Είναι φορές που η βλακεία είναι ανίκητη!
Μία από αυτές είναι να κάνεις τον πονηρό για να αποδείξεις το ευφυές του χαρακτήρα σου. Εμείς, οι άλλοι είμαστε ηλίθιοι, δεν καταλαβαίνουμε. ΕΣΥ Θεά μόνο γνωρίζεις και ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ από βάθος καρδίας που μας το αποκάλυψες…
ΒΕΒΑΙΑ, δεν μπήκες στον κόπο να αναρωτηθείς:
ΓΙΑΤΙ κάποιος να πρέπει να κρύβει την ταυτότητά του σκόπιμα?
ΓΙΑΤΙ αναγκάζεται να παρατυπεί, προκειμένου να εκφράζει τις απόψεις του?
ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που θέλει να αποφύγει και ΓΙΑΤΙ…?
Εσένα σου είναι αδιάφορο όμως… ΕΣΥ μεγαλοφυές, αστυνομικό δαιμόνιο… προκάλεσες προβλήματα, (που μπρος στη ΔΟΞΑ που πήρες αποκαλύπτοντας την «άγνωστη» ταυτότητα… πήρες τα ΕΥΣΗΜΑ) αδιαφορώντας .
Τολμάς να ΚΡΙΝΕΙΣ κιόλας, και να μιλάς περί «επίδοξων συγγραφέων», τη στιγμή που ΟΥΤΕ γράφεις κάτι καλύτερο, ΟΥΤΕ καν διατυπώνεις σωστά τα σχόλιά σου…
ΝΑΙ σε σένα το λέω.. και μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις… για να κρίνουμε τους άλλους ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ πρώτον να έχουμε να αντιτάξουμε κάτι τουλάχιστον ισάξιο και δεύτερον να κοιτάμε λίγο τον εαυτό μας και να αφήσουμε τους άλλους…
Το τρίτο, το χειρότερο. Τι θα έλεγες να αναλογιστούμε τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μια απερισκεψία μας?
ΤΑ ΧΩΝΩ ΜΕΡΟΣ Βου…
Αδελφάκι, λυπάμαι. Δεν μπορείς να γίνεις μέλος. ΠΡΕΠΕΙ πρώτα να σκάσεις 700 ευρώπουλα για PC, να δώσεις νταβατζιλίκι πάγιο για σύνδεση ώστε να έχεις άλλο IP και μετά να γίνεις μέλος. Γιατί, αν απλά εκφράζεσαι, θα σε περάσουν για μένα και θα χάσω τη θέση μου. Κατάλαβες?
ΤΙ??? Δεν κάνεις σχολιασμούς σε άλλους? ΔΕΝ γράφεις στο περιοδικό? Δεν κυνηγάς μανιωδώς «νότες» όπως άλλοι? ΔΕΝ θες να πάρεις αστεράκι γράφοντας τι χρώμα είχε το γάλα σου ή τι έγινε το πρωί στο σχολείο? ΚΑΙ μένα τι με νοιάζει… ρε μπράδα… είπαμε ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ…
Εδώ γράφουμε για το πρωινό που φάγαμε… τι μουσική παίξαμε χθες, τι μουσική θα ακούσουμε αύριο… άντε να κάνουμε και κάνα σχόλιο για το καλαμπόκι και τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Εσύ θα κάτσεις να γράψεις Λογοτεχνία? Α πα πα πα…. όχι δεν γίνεται…
Υ.Γ. Η Red9 ήταν καλή φίλη, υπέροχος άνθρωπος και τα κείμενά της ήταν τόοοσο δυνατά και ακραία. Από σήμερα δεν υπάρχει πια. Κάποιοι θα συνεχίσουμε να τη διαβάζουμε και να τη θαυμάζουμε…
Κρίμα … για όλους τους άλλους!
ΑΣΧΕΤΟ (1): Επειδή δεν γουστάρω τα κοινότυπα, είπα να σουβλίσω δέντρο, αλλά ποιος θα το έτρωγε... Έτσι αποφάσισα να στολίσω αρνί, που τρώγεται και το χαίρεσαι κιόλας με γιρλάντες και λαμπιόνια... ΑΝΤΕ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
ΑΣΧΕΤΟ(2): Αν υποψιαστώ ότι για να είμαστε «μαζί» πρέπει να μένουμε «χώρια»… πολύ βαρέως το παίρνω συννεφούλα… πολύ βαρέως λέμε! Το βράδυ… θα σε περιμένω, μην αργήσεις να χαρείς ότι αγαπάς. ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου