Κυριακή 6 Απριλίου 2008

Η φύση ομορφαίνει...


Και να, λοιπόν, που ακόμη μια φορά, η φύση κάνει τον κύκλο της…

Γκρίζα σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό, ο ήλιος αποχώρησε και στη θέση του μια μουνταμάρα που σου πλακώνει την ψυχή. Βροχή βροχή βροχή…. Ολοένα και πιο δυνατή.

Και ξαφνικά, ο ήλιος λαμπερός αρχοντικός… ξανά!

Όταν όμως συμβαίνει το Θαύμα… αλήθεια πόσο όμορφο είναι….

Μια κουβέντα, μια παρακίνηση… και θαρρείς ότι το σύμπαν σου χαρίζεται. Ο ήλιος σμίγει με το φεγγάρι. Τα σύννεφα γκρίζα, σταχτιά και λευκά ζωγραφίζουν εικόνες βγαλμένες από παραμύθι. Κι εκεί… στη μέση του παραμυθιού στέκει η βασιλοπούλα. Καμαρωτή, δροσάτη με ένα βλέμμα που δεν σου αφήνει περιθώρια να πάρεις από πάνω της τα μάτια σου. Και η βροχή…

Η βροχή δεν γεμίζει πια με λάσπες τα πόδια σου. Δε σε μαστιγώνει στο πρόσωπο μέχρι ο πυρετός να κάνει την εμφάνισή του. Η βροχή, τώρα, ξεπλένει κάθε αρνητική σκέψη. Παίρνει από πάνω σου ότι σε βάραινε και αφήνει καθαρό το μυαλό και τη σκέψη σου.

Αυτό το χαμόγελο τα έκανε όλα… Το χαμόγελο που στέκει σε κάθε σου σκέψη από τότε που το αντίκρισες (έχει τάχα σημασία πότε, τελικά, ήταν…?). Που έρχεται στα όνειρά σου και σε ξυπνάει με μια διάθεση τρελή για ΖΩΗ, για ΧΑΡΑ… για όρεξη να πιεις την ευτυχία σε ένα ποτήρι .

Και το βλέμμα, αυτό το βλέμμα. Φυλακίζει ενέργεια, γεμίζει υποσχέσεις και …. Σε καρφώνει τόσο έντονα, που είναι αδύνατον να αντισταθείς. Το ερωτεύεσαι… Τάσσεσαι στις υπηρεσίες του, χωρίς στιγμή να βαρυγγομήσεις. Χωρίς καν να μπορείς να σκεφτείς ο,τιδήποτε άλλο εκτός από το ΠΩΣ θα το κρατήσεις στη μνήμη σου.

Μα δε χρειάζεται. Εχει ήδη αποτυπωθεί στις καλύτερες σκέψεις σου και μένει εκεί για να σου δίνει κουράγιο κάθε φορά που νομίζεις πως χάνεις τον έλεγχο.

Αυτό είναι ΦΥΣΗ, έτσι πρέπει να είναι ο ΘΕΟΣ, εκεί είναι το νόημα που ψάχνεις.

Σε αυτό το χαμόγελο, σε αυτό το βλέμμα. Αλήθεια, τι άλλο μπορείς να ζητήσεις όταν στο μυαλό σου τριγυρνά αυτός ο υπέροχος συνδυασμός…

Τα υπέροχα χείλη που ποτέ δεν άγγιξες, που πολύ τα πόθησες, αλλά ποτέ δε γεύτηκες. Αυτό σου λείπει. Τα ακούς, τα βλέπεις. Είναι γεμάτα άρνηση και δυσπιστία. Μα… το βλέμμα και το χαμόγελο είναι η ευτυχία σου.

ΑΥΤΑ είναι που έκαναν τη φύση να γιορτάζει σε ένα ξέφρενο πανηγύρι χαράς, ελπίδας και προσμονής… μέχρι την επόμενη φορά που… με μια κίνηση, μαγική θαρρείς, θα αλλάξει η φύση πρόσωπο και η ξεχωριστή φιγούρα της βασιλοπούλας σου θα ξαναφανεί στον γαλάζιο ορίζοντα….

2 σχόλια:

meltemi είπε...

Καλημέρα σας...:)

ναδα.- είπε...

:))για έλα μια στο μπλοκι μου :))